Zakażenie Helicobacter pylori
Przetrwanie bakterii w tym niesprzyjającym kwaśnym środowisku umożliwia pewien mechanizm.
Bakteria Helicobacter wytwarza enzym – ureazę, która pozwala jej na przeżycie w soku żołądkowym.
Takie działanie bakterii powoduje uszkodzenie śluzówki żołądka, przez co jesteśmy narażeni na rozwój wrzodów.
Jak przenosi się infekcja?
Bakterie mogą przetrwać zarówno w ślinie jak i w kale – wówczas mamy do czynienia z infekcją przenoszoną drogą fekalno-oralną. Bakteria jest zatem w stanie przedostać się przez „brudne ręce” do pożywienia. Istnieje bardzo wysokie prawdopodobieństwo, że osoba chora zarazi pozostałych domowników.
Wśród czynników i elementów, które sprzyjają rozprzestrzenianiu się infekcji wymienia się:
- niski status społeczny i ekonomiczny
- złe warunki sanitarno-higieniczne
- dorastanie w rodzinach wielodzietnych
- zanieczyszczenie żywności i wody
- kontakt z zawartością żołądka (np. z wymiocinami)
Ile osób jest zarażonych Helicobacter?
Szacuje się, że w Polsce zarażonych jest do 95% dorosłych!
To bardzo duża pula chorych, z których większość nie zostaje odpowiednio zdiagnozowana. Na bazie infekcji rozwija się choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, która pojawia się (w pewnym okresie życia) aż u ok. 5-10% Polaków.
Zakażenie u dzieci
Najczęściej infekcję nabywamy w wieku dziecięcym. Z badań wynika, że zakażenie H.pylori może dotyczyć aż 30% dzieci.
Według niektórych opracowań naukowych – ryzyko infekcji może zmniejszyć karmienie noworodka piersią.
Jest to prawdopodobnie związane z przekazaniem dziecku wraz z pokarmem matki przeciwciał przeciwko H. pylori oraz lepsze działanie układu odpornościowego noworodka.
Bakteria Helicobacter pylori - główny powód wrzodów żołądka
Infekcja często przebiega w sposób utajony – nie zauważamy żadnych objawów klinicznych lub przypisujemy je innym dolegliwością bagatelizując symptomy. Przewlekłe zakażenie powoduje chorobę wrzodową i może również doprowadzić do powikłań np. anemii.
Wrzody żołądka w 9 na 10 przypadków powstają w wyniku infekcji H. pylori!
Najczęstsze objawy zakażenia to:
- dyskomfort i ból żołądka
- nudności i wymioty
- wzdęcia, zgaga
- dodatni wynik na obecności krwi utajonej w kale
Przewlekła infekcja, a powstanie przeciwciał IgG
Po wniknięciu bakterii do organizmu układ immunologiczny (odpornościowy) uruchamia procesy, które mają zniszczyć patogen. W wyniku pobudzenia komórek odpornościowych zaczynają powstawać przeciwciała IgG przeciwko Helicobacter pylori. Przeciwciała IgG to cząsteczki białkowe, które mają za zadanie „schwytać” bakterie i doprowadzić do ich zniszczenia.
Obecność przeciwciał IgG przeciwko H. pylori w krwi umożliwia wykrycie infekcji, nawet jeżeli przebiega ona w sposób bezobjawowy.
Niestety układ odpornościowy nie jest w stanie w pełni wyeliminować H. pylori z błony śluzowej żołądka. Prowadzi to do sytuacji, w której bakterie przebywają tam przez długi czas, a bez odpowiedniego leczenia nawet przez całe życie.
Zakażenie tą bakterią nie ulega spontanicznemu, samoistnemu wyleczeniu! To znaczy, że osoby zarażone mogą pozbyć się bakterii tylko po odpowiedniej farmakoterapii.
Bibliografia:
[1] Dyrla P., Gil J., Wojtuń S., Korszun K., Kasińska E, Mackiewicz A.: Zakażenie H.pylori. Diagnostyka i leczenie, Pediatr Med rodz Vol 11 Numer 1, p. 68–74.
[2] Kuklińska U., Łasicam M., Jagusztyn-Krynicka E.: Białko CagA H. pylori – pierwsza zidentyfikowana bakteryjna onkoproteina, Post. Mikrobiol., 2011, 50, 2, 97–106.
[3] Swora E., Stankowiak-Kulpa H., Marcinkowska E., Grzymisławski M.: Kliniczne aspekty diagnostyki zakażenia H.pylori, Nowiny Lekarskie 2009, 78, 3–4, 228–230.
[4] Bartnik W.: Kliniczne aspekty zakażenia H.pylori. Pol. Arch. Med. Wewn., 2008, 118 (7-8), 426-430.
[5] Deroń E., Kieć-Świerczyńska M.: Rola H.pylori w powstawaniu chorób skóry, Medycyna Pracy, 2002; 53; 4; 333-337.