Przyczyny kiły - czy jestem w grupie ryzyka?
Istnieje wiele mitów na temat chorób przenoszonych drogą płciową, które wprowadzają nas niejednokrotnie w błąd. Konsekwencją tego schematu jest błędne przekonane, że chorobami wenerycznymi można się zarazić jedynie podczas waginalnego stosunku płciowego. A to błąd!
Równie wysokie ryzyko infekcji dotyczy również seksu oralnego oraz analnego.
W dzisiejszych czasach kontakty seksualne dotyczą coraz młodszych osób, często zmieniających partnerów i decydujących się na przygodny seks bez zabezpieczeń. Wiele osób posiada więcej niż jednego partnera seksualnego.
Ryzyko zakażenia partnerów podczas stosunków seksualnych z chorym na kiłę wynosi nawet 60%!
Kiła w ciąży jest szczególnie niebezpieczna!
Główne przyczyny kiły to ryzykowane zachowania seksualne, które obejmują:
- częstą zmianę partnerów seksualnych
- posiadanie więcej niż jednego partnera seksualnego
- odbywanie stosunków homoseksualnych
- świadczenie usług seksualnych
- kontakt narządów płciowych (bez prezerwatywy) ze śluzówką pochwy, członka, odbytu, ust
- stosowanie metod antykoncepcyjnych o nieokreślonej skuteczności albo niesystematyczne
Przyczyną wzrostu zachorowań na choroby weneryczne, w tym kiłę jest również niewystarczająca świadomość społeczeństwa na temat:
- dróg i możliwości zakażenia
- charakterystycznych objawów kiły
- badań, które można wykonać w celu rozpoznania kiły
- częstości występowania choroby
- poważnych powikłań, które są następstwem nieleczonej infekcji
Niestety, skala zjawiska jest duża, a równie niepokojącym faktem jest brak świadomości, który dotyczy nie tylko pacjentów, ale czasem także lekarzy.
Główne przyczyny kiły to ryzykowane zachowania seksualne, które obejmują:
Trudności w rozpoznaniu kiły są związane z występowaniem różnorodnych objawów w zależności od fazy rozwoju choroby. Dodatkowo diagnostykę kiły utrudnia fakt bagatelizowania pierwszych symptomów infekcji, które są czasem jedynym krótko trwającym sygnałem zakażenia.
Znaczna część chorób wenerycznych przebiega bezobjawowo, co w znacznym stopniu utrudnia postawienie właściwej diagnozy bez wykonania badań.
W zależności od fazy rozwoju objawy choroby mogą mieć postać:
- owrzodzenia – zmianę pierwotną u kobiet na wargach sromowych, natomiast u mężczyzn na prąciu
- owrzodzenia, które może też występować w kanale odbytu, odbytnicy oraz w jamie ustnej (język, migdałki podniebienne, czerwień wargowa) lub rzadko w obrębie palców
- wysypki w obrębie narządów płciowych, zwykle również na dłoniach i podeszwach, zmiany na narządach płciowych, białe plamy w jamie ustnej
- dyskomfortu i pieczenia podczas oddawania moczu
- powiększenia węzłów chłonnych, rzadziej ogniskowe łysienie
- pogorszenia wzroku czy słuchu, zapalenie wątroby, nerek, mózgu
- zaburzeń psychicznych
Jeśli zauważyłeś którykolwiek z objawów – wykonaj kontrolnie szybki test na kiłę – jak to działa?
Objawy choroby w późnym stadium
W przebiegu kiły obserwujemy kilka stadiów rozwoju infekcji. Podczas choroby widoczne są zmiany tkankowe, które są następstwem odpowiedzi układu odpornościowego zakażonej krętkiem bladym osoby. Objawy kiły są więc często efektem walki organizmu z bakteriami.
Kiła objawy osób nieleczonych (późna faza infekcji)
- uszkodzenia układu nerwowego, w tym mózgu
- zaburzenia lub utrata wzroku
- uszkodzenie serca
- zaburzenia psychiczne
- bezpłodność
Rozpoznanie kiły - jakie badania możesz wykonać
W rozpoznaniu kiły bardzo istotną rolę odgrywają wyniki badań laboratoryjnych potwierdzających zakażenie Treponema pallidum. Ponadto bierze się pod uwagę obraz kliniczny oraz zebrany wywiad epidemiologiczny. Jeśli zauważyłeś u Siebie objawy Syfilis– koniecznie skonsultuj się z lekarzem oraz wykonaj badanie na kiłę.
Aby wykonać badanie na kiłę należy udać się do laboratorium medycznego oraz oddać krew do badań. Na wynik czeka się standardowo jeden dzień. Wiele osób rezygnuje z tego typu badania ze względu na poczucie skrępowania oraz wstydu, co potęguje występowanie kiły.
Alternatywnie można w dyskretny sposób wykonać test na kiłę samodzielnie korzystając z wyrobów medycznych do samokontroli. Domowy test na kiłę dostępny w aptekach wykonuje się samodzielnie z krwi uzyskanej z nakłucia palca w ciągu 10 minut. Test wykrywa przeciwciała w obydwu klasach – IgM oraz IgG, co umożliwia rozpoznanie zarówno świeżej infekcji, jak i przewlekłej choroby.
Dowiedz się więcej na temat badań na kiłę – badania WR, VDRL, USR i testu domowego.
Bibliografia:
[1] Janier M. i wsp.: 2014 European guideline on the management of syphilis, Przegl Dermatol 2015, 102, 459–475.
[2] Gawlikowska-Sroka A., Dzięciołowska-Baran E.: Kiła dawniej i dziś, ANNALES ACADEMIAE MEDICAE STETINENSIS ROCZNIKI POMORSKIEJ AKADEMII MEDYCZNEJ W SZCZECINIE 2013, 59, 2, 162–165.
[3] Jakubowicz O.: Kiła-realne zagrożenie, Nowiny Lekarskie 2009, 78, 5–6, 335–338.
[4] Jakubowicz O.: Kiła-realne zagrożenie-Część II, Nowiny Lekarskie 2010, 79, 4, 334–336.
[5] WHO, Rapid syphilis Tests, 2006.
[6] Majewska A.: Zakażenia wrodzone i okołoporodowe – prezentacja, Katedra i zakład Mikrobiologii Lekarskiej Warszawa, 2016.