W rzeczywistości dzieci dużo częściej (od anginy) „łapią” mononukleozę, którą wywołuje wirus Espsteina-Barra (EVB). Angina to infekcja bakteryjna, a nie wirusowa. Choroby te leczy się zupełnie inaczej, bardzo ważne jest zatem prawidłowe rozpoznanie. W przypadku anginy (bakteria) zastosowanie ma antybiotyk, który nie działa natomiast na wirusy (mononukleoza).
Ponadto, w przypadku mononukleozy antybiotyk uszkadza wątrobę dziecka!
Zakażenie mononukleozą najczęściej dotyczy dzieci w wieku 3-7 lat – jest to typowy wiek przedszkolny. Odbywa się drogą kropelkową, co u dzieci bawiących się w grupie, np. tymi samymi zabawkami bardzo sprzyja przenoszeniu infekcji.
Objawy mononukleozy zakaźnej u dzieci bywają często mylone z anginą
Objawy w przypadku obydwu chorób są podobne: zapalenie gardła, silny ból utrudniający połykanie, powiększenie węzłów chłonnych, które są twarde i wrażliwe na dotyk. Dodatkowo obrzęk migdałków oraz wystąpienie nalotu na migdałkach i tylnej ścianie gardła (często nalot ma szarawy kolor i nieprzyjemny zapach).
Ponadto choroby objawiają się wysoką gorączką u dziecka, dochodzącą nawet do 40°C, trwającą kilka – kilkanaście dni oraz bólami w dole brzucha spowodowanymi powiększeniem śledziony lub zaburzoną pracą wątroby.
Przez podobieństwo objawów mononukleoza zakaźna u dzieci bardzo często mylona jest z anginą (bakteryjne zapalenia gardła i migdałków podniebiennych) oraz zapaleniem węzłów chłonnych.
Jest to bardzo niekorzystna sytuacja, ponieważ źle dobrane leczenie (antybiotyki) nie tylko nie pomaga, ale wręcz szkodzi!
Anginę i mononukleozę u dzieci leczymy zupełnie inaczej!
W przypadku mononukleozy (wirus) dzieci leczy się jedynie objawowo, natomiast przy anginie (bakteria) niezbędna bywa antybiotykoterapia.
Angina czy mononukleoza zakaźna - jak odróżnić te choroby?
Ponieważ podobieństwa objawów pomiędzy tymi chorobami są często nie do odróżnienia, zaleca się wykonanie prostych badań krwi. Wstępne badania pozwolą na zróżnicowanie podłoża infekcji gardła u dziecka, a tym samym ukierunkują dalszą diagnostykę lub pozwolą na dobranie skutecznego leczenia.
Test CRP - badanie wstępne rozpoznające typ infekcji
Poziom CRP przy mononukleozie pozostaje w normie (0-8 mg/L) lub jest lekko podniesiony (do 40 mg/L). Natomiast zakażenia bakteryjne, takie jak angina powodują podwyższone lub wysokie CRP w krwi (powyżej 40, 80, a nawet 100 mg/L) – jak zbadać poziom CRP w domu?
Gdy CRP jest niskie
Gdy CRP jest niskie – wskazuje to na infekcję wirusową. Jeśli u dziecka występuje wysoka gorączka i objawy zakażenia gardła są nasilone należy sprawdzić czy nie doszło do zakażenia wirusem EBV wywołującym u dzieci mononukleozę zakaźną.
1. Badanie w krwi na obecność przeciwciał przeciwko EBV
Obecność przeciwciał w klasie IgM przeciwko antygenowi kapsydu wirusa Epsteina- Barr (EBV) w krwi świadczy o świeżej infekcji wirusa mononukleozy zakaźnej w organizmie. Przeciwciała w klasie IgG to z kolei infekcja przetrwała, może oznaczać, że dziecko przebyło mononukleozę w przeszłości, w wyniku której wytworzyły się przeciwciała (w dalszym ciągu obecne w organizmie).
2. Morfologia krwi
Wraz z rozwojem infekcji wirusem EBV w morfologii krwi stwierdza się wzrost liczby leukocytów (białe krwinki), z zarysowującą się przewagą limfocytów. Mogą występować również atypowe limfocyty, a u części chorych może wystąpić niezbyt nasilona małopłytkowość.
3. Próby wątrobowe - ALT i AST
Mononukleoza bardzo często powoduje podniesienie poziomu enzymów wątrobowych ALT i AST. U dzieci z infekcją EBV można zaobserwować dużą rozpiętość wyników badania ALT, które przekracza przyjęte normy laboratoryjne.
Gdy CRP jest wysokie
Natomiast, gdy CRP jest wysokie zachodzi podejrzenie zakażenia bakteryjnego – anginy ropnej, którą najczęściej wywołują paciorkowce – Streptococcus pyogenes (paciorkowiec β-hemolizujący grupy A).
1. Test na paciorkowce (angina ropna)
Szybki test na paciorkowce Strep A umożliwia sprawdzenie czy angina jest wywołana przez paciorkowca ropnego. Badanie wykonuje się z wymazu z gardła lub migdałków podniebiennych. Wynik uzyskujemy w czasie rzeczywistym, w ciągu 10 minut. W przypadku wyniku pozytywnego (dodatniego) konieczna jest pilna konsultacja z lekarzem w celu podjęcia antybiotykoterapii.
Dlaczego prawidłowa diagnostyka jest tak ważna?
Ponieważ powikłania po nieleczonej anginie mogą powodować kłębuszkowe zapalenie nerek czy uszkodzenie zastawek serca. Z drugiej strony nieprawidłowo podany antybiotyk przy zakażeniu mononukleozą może uszkadzać wątrobę dziecka. Poza tym wyjaławia dobrą florę bakteryjną oraz dodatkowo osłabiać organizm.
Podsumowanie
Mononukleoza u dzieci jest jedną z najczęściej występujących chorób górnych dróg oddechowych. Wirusa EBV (mononukleoza) można „złapać” niezależnie od pory roku. Jeśli zauważysz u swojego dziecka wysoką gorączkę, osłabienie oraz silny obrzęk i ból gardła utrudniający połykanie – nie zakładaj, że masz do czynienia z anginą.
Ze względu na zupełnie inne leczenie anginy i mononukleozy – infekcje te należy od siebie odróżnić. W celu uzyskania odpowiedzi na pytanie angina czy mononukleoza należy wykonać badania krwi, takie jak CRP oraz przeciwciała EBV. W przypadku uzyskania wysokiego CRP – należy wykonać szybki test na paciorkowce.
DOWIEDŹ SIĘ WIĘCEJ NA: wykryjangine.pl